Hello, goodbye.
Vaak wordt mij medegedeeld dat ik alle verhalen op papier moet zetten.
Gebeurt er wel eens iets aparts in het hotel wezen? Heeft u zin in 500 blogs?..
Nog niet zo lang geleden kregen we een mail van een mevrouw, met de mededeling dat ze de beste kamer eiste!
Absoluut niet raar, we krijgen wel vreemdere mails.
Een kamer met hoog plafond, geen kleden in de kamer, taart, bloemen, seksartikelen bij aankomst. (Oké, het laatste heb ik erbij verzonnen).
De beste kamer eisen in ons hotel levert altijd een interne discussie op, omdat ik de “Al Azraq” het mooist vindt, en Lisa de “La provence”, maar veel gasten geven de voorkeur aan de “Flor de Passion”.
Omdat we achter ons product staan en alle kamers anders zijn, is het altijd moeilijk een keuze te maken voor een ander, welke kamer nu het beste voor hen zou kunnen zijn.
Gelukkig had ze via de website een 2de keuze aangegeven, omdat de “Flor de Passion” al bezet was.
De dag van aankomst, de dag des onheils, was aangebroken, en een vrouw op leeftijd, keurig in de overgang, en, zoals Youp van het Heck zou schrijven, “waar werkelijk alle erotiek uit gerampt is” met een kort pittig kapsel, en een keurig opgeschoren achterhoofd, loopt ons hotel binnen.
U heeft er een beeld bij?
Het inchecken ging prima, oké, de pinpas deed het niet, maar contant was blijkbaar voor beide partijen op dat moment het minst tijdrovend, en dus konden we haar, met haar man, die in het echt net zo onzichtbaar is als in dit verhaal, naar de gewenste kamer brengen.
U voelt hem al aankomen, nog voor ik beneden was, stond ze al bij Lisa, “dit is niet de kamer die ik geboekt heb”.
Uitgelegd dat dit wel de kamer was, maar dit was bij voorbaat al een verloren discussie.
Ze had ineens een hele andere kamer gevonden op onze website, en eiste deze.
Gast gericht als we zijn, is Lisa gaan praten met de mensen die daar net hadden ingecheckt, en gelukkig wilde die wel ruilen van kamer om de rust, waar we bekend om staan, terug te laten keren.
Nu iets sneller naar beneden gelopen om haar voor te blijven, maar helaas….
Ze stond alweer naast ons met de mededeling dat dit zeker niet de kamer was die ze bedoelde.
“Op de foto staan hele andere stoelen” zei ze, “en de wanden hebben een andere kleur.”
Je mag ook niets opknappen of verbeteren blijkbaar.
Gelukkig had ze een nieuwe oplossing en eiste weer een andere “kamer” die ze gevonden had op de website.’
Na de foto bekeken te hebben konden we haar vertellen dat ze midden in die kamer stond.
Alleen deze kamer heeft geen bed en en-suite badkamer, omdat het een foto was van de lobby.
Na 3 keer rondkijken en de tijd nemend voor een excuus als antwoord, wat er niet kwam, rende ze als een volleerd marathonloopster weer naar boven om te controleren of haar eerste keuze, de kamer “Flor de Pasion” echt bezet was.
De gasten die deze kamer hadden, waren zo overdonderd dat ze hun excuses aanboden aan de binnenstormende dame.
Wanneer is het genoeg? Wij hadden besloten dat dit wel de druppel was, en vonden het tijd om afscheid te nemen van elkaar.
Ze vond het jammer dat het zo gelopen was en dat ze de gewenste kamer, (waar ik nog snel een S achter plakte) niet heeft gekregen.
Maar, vertelde ze, “we komen zeker terug.”
Nu ben ik niet van de weddenschappen, maar hier durf ik mijn centjes wel op te zetten dat dit niet gaat gebeuren.
Comments